En iyisi baştan başlayalım; 1983 yılıydı, bir şarkıda "Biz ölmeden önce de bir hayat var mı?" diye soruyordu. Biz de Haziran ayındaki ilk konserimizde "Ölümden Önce Bir Hayat Vardır!" diye haykırmak istedik... Bir yandan yardım ister, bir yandan da kör kütük uyuyan birini uyandırmak ister gibi. Konseri çok canlı bir Macar parçasıyla bitirdiğimizde coşkun kemancımız Mehmet'in (Tütüncü) son notasıyla seyircinin bir kitle olarak ayağa kalkıp alkış kıyamet üzerimize bir yürüyüşü vardı ki...
Hiç unutamayız; ortalık sanki kurumuş çalılarla dolu bir tarlaya kibrit çakmışsınız gibi oldu. Bu, tematik konserlerimizin ilkiydi; sahne üstündeki her şey bu konu etrafına örülmüş, bütün güçlerimiz buna seferber olmuştu.
